Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Τι είναι το Ορειβατικό Σκι ?




Το ορειβατικό σκι είναι σίγουρα μια δραστηριότητα που γίνετε πέρα των ορίων χιονοδρομικού κέντρου και μάλλον αρκετά μακριά από αυτά μιας και ο σκοπός του ορειβατικού σκι είναι η ανάβαση στο οποιοδήποτε βουνό με την χρήση του σκι σαν μέσον προώθησης, τόσο για την ανάβαση όσο και για την κατάβαση. Για να κάνει κάποιος ορειβατικό σκι έκτός από καλός σκιέρ θα πρέπει να είναι και καλός ορειβάτης (και μάλλον αυτή είναι η σωστή σειρά). Το ορειβατικό σκι μας δίνει την δυνατότητα να κάνουμε σκι στις πιο απόμερες πλαγιές, στα πιο απομακρυσμένα βουνά!

Είναι ένα μεταφορικό μέσον για τον ορειβάτη ή τον αναρριχητή. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα μεγάλων αναρριχητών που για να προσεγγίσουν μια απομακρυσμένη περιοχή, βουνό ή ορθοπλαγιά χρησιμοποιούν το Ορειβατικό σκι ή το Telemark. Ιδιαίτερα δημοφιλή αυτή η τακτική είναι σε περιοχές όπως η Ανταρκτική, η Αλάσκα, ο Καναδάς, η Γροιλανδία και εδώ κοντά μας, στις Άλπεις. Οι πολυήμερες διασχίσεις ορεινών συγκροτημάτων είναι ένα είδος διακοπών που πολλοί προτιμούν. Αλλά και οι διήμερες εξορμήσεις με ορειβατικό σκι στα ελληνικά βουνά είναι κάτι το μοναδικό!



Το Ορειβατικό Σκι είναι μια δραστηριότητα κατά την οποία ο Χιονοδρόμος – Ορειβάτης με τον κατάλληλο εξοπλισμό μπορεί να πραγματοποιήσει διασχίσεις σε χιονισμένα βουνά καθώς τα σκι ,με την προσαρμογή μιας λωρίδας δέρματος του επιτρέπουν την ανάβαση και στην συνέχεια με την αφαίρεση αυτής γίνεται η κατάβαση.

Που μπορώ να κάνω Ορειβατικό Σκι ?

Σε ολόκληρη την Ευρώπη παρατηρείται τάση των χιονοδρόμων να ξεφύγουν από τα όρια των χιονοδρομικών κέντρων. Αφού λοιπόν το Ορειβατικό Σκι μας επιτρέπει να κινηθούμε με σχετική άνεση σε χιονισμένο περιβάλλον αποτελεί μιας πρώτης τάξεως διέξοδο να ξεφύγουμε και να ανακαλύψουμε μέρη που ούτε καν είχαμε φανταστεί.


Η χώρα μας λοιπόν αποτελεί ένα μαγευτικό προορισμό για Ορειβατικό Σκι καθώς τα βουνά μας είναι προσιτά από κάθε άποψη για τους λάτρεις του αθλήματος.

Τι υλικά χρειάζονται για να κάνω Ορειβατικό Σκι ?

Πρώτα από όλα ρουχισμό που χρησιμοποιείται στο χειμερινό βουνό. Ο υπόλοιπος εξοπλισμός (εάν δεν τον έχετε) μπορεί να ενοικιασθεί σε πολύ χαμηλό κόστος για όλη την διάρκεια της Σχολής .

Τι ικανότητες χρειάζεται κάποιος να συμμετάσχει στην Σχολή ?


Επειδή η δραστηριότητα του Ορειβατικού Σκι γίνεται σε απάτητο χιόνι (off piste skiing) καλό θα είναι να γνωρίζουμε σκι πίστας – κατάβαση με παράλληλα τα σκι σε μέτριας δυσκολίας πίστα - και μια μέτρια φυσική κατάσταση ,και αυτό για να απολαύσουμε τις αναβάσεις και τις καταβάσεις σε πλαγιές όπου δεν έχει πάει κανένας άλλος

Πηγη :http://www.eosthessalonikis.gr/


Όλα ξεκίνησαν απο το Telemark Ski




Όλα άρχισαν από το Telemark ski. Ήταν πρώτοι οι Νορβηγοί, αυτοί που ήθελαν να κινούνται πάνω στο χιόνι. Έτσι εφηύραν το σκι, (που στην γλώσσα τους σημαίνει ξύλινη σανίδα με την μια άκρη της κυρτή!). Ήθελαν το σκι για να ανεβαίνουν στο βουνό τόσο όσο και για να κατεβαίνουν.Έφτιαξαν μια δέστρα η οποία έπιανε το μπροστινό μέρος της μπότας αφήνοντας την φτέρνα ελεύθερη για τον βηματισμό. Αυτή ήταν η πρώτη μορφή του ορειβατικού σκι.Το ιδιαίτερο στυλ της κατάβασης χαρακτηρίζει ακόμη και σήμερα τον τρόπο κατάβασης με Telemark. Η εξέλιξη του σκι ανάγκασε το Telemark να ξεχαστεί αλλά στις μέρες μας γίνετε ξανά δημοφιλές. Η αναβίωση του Telemark οφείλετε στην ιδιαίτερη τεχνική του, η οποία είναι εξαιρετικά καλή στα δύσκολα χιόνια ιδίως στα εκτός πίστας. Ο νέος και μοντέρνος εξοπλισμός ειδικά για Telemark συμβάλει και αυτός στην αναβίωση του. Η FIS (Παγκόσμια Ομοσπονδία Χιονοδρομίας) έχει αναγνωρίσει το Telemark σαν έναν διαφορετικό τρόπο χιονοδρομίας και έχει ιδρύσει την ανάλογη επιτροπή από το 1989.

Οι τοιχογραφίες που βρέθηκαν στην περιοχή Rodoy στην Νορβηγία δείχνουν ξεκάθαρα ότι η χρήση σκι ήταν κάτι κοινό χιλιάδες χρόνια.

Τα πρώτα ευρήματα παλιών σκι βρέθηκαν στο Avdal στις αρχές του 20ου αιώνα (1906). Ήταν 120cm μακρύ,12cm πλατύ χωρίς sidecut και είχε δύο αυλάκια στο κάτω μέρος του. Πολλοί πιστέυουν ότι είναι ηλικίας μεγαλύτερης των 2000 ετών. Ένα ακόμη σκι βρέθηκε λίγα χρόνια μετά (1918) στο χωριό Furnes της Νορβηγίας. Αυτό ήταν λίγο μακρύτερο (122cm) και επάνω του είχε λαξεμένη ένα είδος δέστρας ή κάτι το οποίο σταθεροποιούσε το πόδι, δηλαδή έπαιζε τον ρόλο της δέστρας. Πιστεύετε ότι και αυτό έχει ηλικία περίπου 2000 χρόνων. Το 1929 ανακαλύπτετε το σκι το οποίο μοιάζει πολύ με τα σημερινά στο σχήμα του. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι αρκετά νεώτερα από τα δύο προηγούμενα.

Δεν γνωρίζουμε την ακριβή καταγωγή για της δέστρες των σκι.. Μέχρι το 1700 τα σκι είχαν έναν ιμάντα για να πιάνει το μπροστινό μέρος της μπότας και επιπλέον ένα μικρό εξόγκωμα εκεί που τοποθετούνταν το πόδι ώστε να σταματάει το γλίστρημα του ποδιού στο τακούνι της μπότας.Έτσι χρησιμοποιούσαν τα σκι για χιλιάδες χρόνια μέχρι που το 1850 ο Sondre Norheim κατασκεύασε μια νέα δέστρα προσθέτοντας έναν ακόμα ιμάντα που έπιανε την μπότα γύρω από την φτέρνα.

Το 1894 ο Fritz Huitfeldt εφηύρε την πρώτη δέστρα παραγωγής. Στην κάθε πλευρά του σκι κάρφωσε μια μεταλλική θηλιά όπου μπορούσε να δέσει τους ιμάντες που σταθεροποιούσαν το πόδι. Αυτός ο τύπος δέστρας κυριάρχησε για 40 περίπου χρόνια. Το 1927 ο Bror With παρουσιάζει την πρώτη μεταλλική δέστρα που μηχανικά "κούμπωνε" την μπότα.



Αυτή ήταν η πρώτη δέστρα της Rottefela (που σημαίνει ποντικοπαγίδα). Η πιο κλασσική δέστρα Telemark, (μοντέλο της Rottefella Super-Telemark), ήρθε στο εμπόριο το 1984.
Ο Sondre Norheim γεννήθηκε στις 10 Ιουνίου 1825 σε ένα μικρό χωριό, το Morgedal, στην επαρχία Telemark της Νορβηγίας. Είναι ο άνθρωπος που θα θεωρηθεί ο πατέρας της μοντέρνας χιονοδρομίας. Σε αυτή την περιοχή της Νορβηγίας οι άνθρωποι ήταν φτωχοί και έπρεπε να εργάζονται σκληρά τις εποχές που επέτρεπε ο καιρός την καλλιέργεια των χωραφιών για να έχουν τροφή τον χειμώνα .Μοναδική διασκέδαση τους την χειμερινή περίοδο ήταν οι συναντήσεις που διοργάνωναν τα σαββατοκύριακα για αγώνες σκι.

Η λέξη slalom σημαίνει στην τοπική Νορβηγική διάλεκτο, ένας διάδρομος στρωμένος με χιόνι που κατεβαίνει μια πλαγιά. Το 1886 βρίσκουμε για πρώτη φορά την λέξη slalom τυπωμένη και με την έννοια του αγώνα με σκι που συνδύαζε κάτι παρόμοιο με το σημερινό αγώνα slalom και ski jumping.

Οι ιστορίες όμως μιλάνε περισσότερο για έναν αγώνα σκι με εμπόδια σε φυσικό περιβάλλον, κάτι σαν αγώνας ορειβατικού σκι.

Ο Sondre Norheim ήταν ένας από αυτούς που πειραματιζόντουσαν περισσότερο και ανακάλυψε ότι ήταν ευκολότερο να κατευθύνει και να στρίβει τα σκι αν έδενε ιμάντες γύρω από τις φτέρνες του. Το 1870 έκανε την μεγαλύτερη εφεύρεση. Κατασκεύασε ένα σκι με sidecut (8,4 - 6,9 - 7,6). Ο Sondre Norheim ήταν επίσης και πολύ καλός αθλητής. Έχοντας κερδίσει όλες τις διακρίσεις στην επαρχία Telemark και τις γύρω περιοχές, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου επίσημου αγώνα σκι με χρηματικό έπαθλο το 1865 στο Ofte, Hoydalsmo.

Το 1868 και σε ηλικία 43 ετών ξεκινάει από το Morgedal του Telemark για να πάει να πάρει μέρος στους εθνικούς αγώνες στην πρωτεύουσα της Νορβηγίας που τότε ονομαζόταν Christiania, το σημερινό Oslo. Σαν μέσο μετακίνησης για τα 200 χιλιόμετρα που χωρίζουν τους δύο προορισμούς χρησιμοποιεί τα σκι. Αυτό τον κάνει πασίγνωστο σε ολόκληρη την Σκανδιναβία.

Ο αγώνας στην Christiania (Oslo) είχε οργανωθεί σαν ένας συνδυασμός από Ski jumping, Cross country και Slalom αυτό που οι σκιέρ από την περιοχή Telemark εννοούσαν σαν Slalom. Στην διοργάνωση αυτή κάνει επίδειξη στην τεχνική του Telemark, που δεν ξέρουμε πότε ακριβώς πρωτοεμφανίστηκε αλλά γνωρίζουμε ότι εκεί καθιερώθηκε.
Οι σκιέρ από την περιοχή του Telemark είχαν σαν μοναδικό σκοπό το να κάνουν σκι με στυλ. Απολάμβαναν τις εναέριες φιγούρες και είχαν καθιερώσει το 360ο που στα Νορβηγικά λέγετε reipelykkje!



Ο Sondre Norheim σταμάτησε στην τεχνική του Telemark αλλά συνέχισε και παραπέρα, επιδεικνύοντας στροφές με παράλληλα σκι. Το 1901 η Νορβηγική Ομοσπονδία Χιονοδρομίας ονόμασε την τεχνική του Sondre Norheim να στρίβει με παράλληλα τα σκι σε στροφή Christiania. Πολλοί ήταν αυτοί που αντιτάθηκαν με την ονομασία αυτή αλλά πλέον έχει επικρατήσει να λέγετε Christiania turn ή και Christi για συντομία..

ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΡΒΗΓΙΑ ΣΤΙΣ Η.Π.Α. ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ.
Η εποχές ήταν δύσκολες και έτσι πολλοί Νορβηγοί αναγκάστηκαν να φύγουν από την χώρα τους και να αναζητήσουν ΄να καλύτερο μέλλον στο Νέο Κόσμο (Η.Π.Α.) δεν ξέχασαν να πάρουν μαζί τους και τα σκι, αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού τους. Αυτό συνέβη σε πολλούς από τους αθλητές της εποχής συμπεριλαμβανομένου και του Sondre Norheim. Η μορφή της εποχής ήταν ο Jon Thorsteinson Rui που μη έχοντας αρκετά οφέλη σαν χρυσοθήρας σκέφτηκε να βάλει τα σκι του στην υπηρεσία του πολίτη. Έπιασε δουλειά λοιπόν σαν ταχυδρόμος. Οι αρχές του τόπου ζητούσαν έναν ικανό άνθρωπο που να μπορεί να επιβιώνει στις πιο αντίξοες καιρικές συνθήκες και ταυτόχρονα να μεταφέρει το ταχυδρομείο διασχίζοντας την Sierra Nevada. O Jon Thorsteinson Rui ήταν ο άνθρωπός τους μιας και μπορούσε να μεταφέρει τον εξοπλισμό και το ταχυδρομείο (συνολικό βάρος που ξεπερνούσε τα 100 κιλά) για τα 130 χιλιόμετρα που χώριζαν Placerville της California από το Carson City της Nevada.για είκοσι χρόνια έκανε αυτή την διαδρομή τριών ημερών κρατώντας την επικοινωνία χρησιμοποιώντας σκι (μήκους 270cm!) όμοια με αυτά από την περιοχή του Telemark.O Snowshoe Thompson,έτσι ήταν το παρατσούκλι του πέθανε σε ηλικία 49 ετών όμως το κατόρθωμα του παραμένει.

ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ
Το Telemark ski ξεχάστηκε μέσα στην δίνη του εξοπλισμού νέας τεχνολογίας που βρήκε πρόσφορο έδαφος στο αλπικό σκi. Κάπου όμως στα μέσα της δεκαετίας του 1970 μια ομάδα αμερικανών σκιέρ είδαν την φωτογραφία του Marius Eriksen που προσγειωνόταν από το άλμα σε τέλεια θέση Telemark. Αυτό του ενέπνευσε να ξεκινήσουν ξανά το Telemark
Η Νορβηγία είχε το πρώτο πρωτάθλημα Telemark το 1984 στο Trondheim όπου έλαβαν μέρος 40 χιονοδρόμοι εκ των οποίων οι 15 ήταν προσκεκλημένοι Σουηδοί. Το πρώτο ανεπίσημο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Telemark Ski έγινε στο Hemsedal της Νορβηγίας το 1987. Έκτοτε διοργανώνετε κάθε χρόνο από την επιτροπή Telemark Ski της FIS.

Το Telemark Ski επέστρεψε για να μείνει. Το ελεύθερο στυλ και πνεύμα που έχει μαζί με τα πολλά πλεονεκτήματα που προσφέρεί το κάνουν γρήγορα δημοφιλές ήδη έχει εξαπλωθεί στα χιονοδρομικά κέντρα της Ευρώπης, των Η.Π.Α. και του Καναδά.

Πηγη: http://www.telemarkski.gr

Η ιστορία του Σκι (La Gazzetta dello sport)





Η μακρινή ιστορία του σκι ξεκίνησε πριν εκατοντάδες χρόνια στις Σκανδιναβικές χώρες. Οι νεότεροι ερευνητές ανακάλυψαν τοιχογραφίες που απεικόνιζαν ανθρώπους με σκι σε ένα νησί στη Βόρεια Νορβηγία. Χρονολογούνται δε περίπου το 2000 π.Χ. 

Ο κάτοικοι της Σουηδίας, Νορβηγίας, Φιλανδίας, καθώς και της Βόρειας Ρωσίας λόγω κλιματολογικών συνθηκών, είχαν πάντα προβλήματα να ταξιδεύουν μικρές και μεγάλες αποστάσεις. Ετσι για να επιζήσουν μάθανε να προσαρμόζονται στις διάφορες ιδιαιτερότητες του χιονιού. Τα σκι ήταν ένα μέρος από τις προσαρμογές του. Χρησιμοποιούσαν τα σκι να μετακινούνται και κυρίως να κυνηγούν. Ο κυνηγός με τα σκι είχε ένα επιπρόσθετο πλεονέκτημα αφού μπορούσε να κάνει μεγάλες και δυσδιάβατες διαδρομές στο χιονισμένο έδαφος συντομότερα και ευκολότερα. Υπήρχε μάλιστα ένας μυθικός θεός ο Uilr που προστάτευε τους κυνηγούς με τα σκι και ο θεός του σκι ο Skade. Το μέγεθος των σκι ήταν από 8 έως 12 πόδια σε μήκος, κατασκευασμένο από έλατο. Γενικά όμως τα μεγέθη και το υλικό κατασκευής ποικίλει σε κάθε περιοχή. 



Αν και το σκι είχε ανακαλυφθεί πριν εκατοντάδες χρόνια, μόλις στα μέσα του 19ου αιώνα ήταν δημοφιλές σαν άσκηση ψυχαγωγίας. Αυτή η αύξηση του ενδιαφέροντος και ο μεγάλος ενθουσιασμός που επικρατούσε γι' αυτό το χειμερινό αγώνισμα είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία της πρώτης Σχολής σκι στο Telemark της Νορβηγίας το 1881. 

Από εκείνη τη στιγμή το σκι και τα πλεονεκτήματα του αγωνίσματος για το σώμα και το μυαλό του αθλητή έγιναν γνωστά σε όλο τον κόσμο και λίγο αργότερα δημιουργήθηκε το πρώτο σκι "λίφτ" στο Woodstock του Vermont των ΗΠΑ το 1934. 

Το σκι πλέον χωρίσθηκε σε δύο δρόμους. Το αλπικό, όπου οι σκιέρ διασκέδαζαν να κατεβαίνουν λόφους και οι δρόμοι αντοχής που διασκέδαζαν διασχίζοντας κοιλάδες με ανηφόρες και κατηφόρες. Φυσικά ήταν πλέον αναγκαία η χρησιμοποίηση διαφορετικών τύπων σκι τόσο για το αλπικό (πίστας) όσο και τους δρόμους αντοχής (ορειβατικό σκι). 



Σήμερα το αλπικό και οι δρόμοι αντοχής είναι συγχωνευμένα και ανοιχτά σε νέα ενδιαφέροντα σαν όμοια σπορ. Οι σκιέρ διασκεδάζουν συνήθως και με τους δύο τύπους σκι διαιρώντας τις διακοπές τους μεταξύ της μοναδικής εμπειρίας των δρόμων αντοχής και της συναρπαστικότητας του αλπικού σκι. 

Πηγη: Άρθρο απο την ιταλική εφημερίδα "La Gazzetta dello sport"
Μετάφραση Δημητρίου Λουκάς

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Η ιστορια του σκι στην Ελλαδα...




Οι κορυφές των Ελληνικών βουνών αρχικά κατακτήθηκαν από τους ορειβάτες μας γύρω στο 1928. 

Τότε ιδρύθηκε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αθηνών και ένα χρόνο αργότερα ο Ορειβατικός Πατρών, δημιουργώντας το 1930 ομοσπονδία, τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύνδεσμο, που ως την αρχή του πολέμου του 1940, είχε 40 και πλέον σωματεία - μέλη. Την εποχή εκείνη, λοιπόν, της αρχής των ορειβατικών συλλόγων, όταν άρχισαν να δημοσιεύονται στον τύπο τα κατορθώματα των μελών τους, εμφανίστηκαν και ζήτησαν να γίνουν μέλη των σωματείων κάποιοι, που ως σπουδαστές είχαν γνωρίσει το σκι, μερικοί απ' αυτούς δεκάδες χρόνια πριν! Γυρίζοντας στην πατρίδα από τις αλπικές χώρες, έφεραν μαζί τους τα περίεργα αυτά τότε σύνεργα του σκι, που όμως μέχρι τότε τα είχαν πεταμένα σε κάποια αποθήκη. 

Ιδιαίτερα τιμητική θέση στο ξεκίνημα της Ελληνικής Χιονοδρομίας και τα πρώτα αθλητικά βήματα κατέχει ο μηχανικός Νίκος Τσόρης, με ένα ζευγάρι σκι που είχε φέρει γύρω στα 1910 και αυτός από το εξωτερικό δίδαξε τη χρήση τους στους διακεκριμένους ορειβάτες της εποχής εκείνης, που ανάμεσά τους ήταν και ο Κώστας Νάτσης, αργότερα πρωταθλητής χιονοδρομίας, εκτός βέβαια από ικανός ορειβάτης. Γεγονός είναι πάντως ότι το σκι έπιασε και διαδόθηκε στην Ελλάδα, όχι από τους πολυταξιδεμένους συμπατριώτες μας, αλλά από ανθρώπους που το γνώρισαν στην πατρίδα τους, γνωρίζοντας τις συνθήκες των βουνών της χώρας μας. Ετσι το σκι ρίζωσε, όπως άλλωστε αργότερα το επιβεβαίωσαν γνώστες του σκι, όπωςο Μωρίς Ερτζόγλου, ο Πενέ Σουλπίς και ο Aυστριακός Χούμπερτ Σρίμπλ, που οι δύο τελευταίοι υπηρέτησαν στην Ελλάδα ως ομοσπονδιακοί προπονητές, στην αρχή της καριέρας τους. 

Τους πρόδρομους αυτούς, βοήθησαν στα πρώτα τους βήματα, ξένοι που την εποχή εκείνη έμεναν στην Ελλάδα, όπως ο Ούγγρος (αργότερα Έλληνας υπήκοος και Τεχνικός Σύμβουλος της Ε.Ο.Α.) Όττο Σίμιτσεκ, ο Αυστριακός Ρόμπερτ Κνάππε και ο Ελβετός Γκουσταύος Ντοριέ Και οι τρεις τους στάθηκαν πολύτιμοι συμπαραστάτες και οδηγοί σε εκείνους που ξεκινούσαν, με μόνο οδηγό τη διαίσθηση τους. 

Η πρώτη φορά όμως που το σκι xpησιμοποιήθηκε στην Ελλάδα αγωνιστικά, ήταν το χειμώνα του 1929 και ιδιαίτερα τον χειμώνα του 1930. Πριν όμως από αυτή την εμφάνιση των σκι, ένας μεγάλος λάτρης της φύσης και ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου βιβλιοπολείου της χώρας, ο Κώστας Ελευθερουδάκης, είχε χρησιμοποιήσει τα σκι του στα γύρω βουνά της Αθήνας. Οι φήμες μάλιστα λένε ότι όταν κάποτε χιόνισε πολύ στην Αθήνα, γλιστρούσε με τα σκι του από τον λόφο του Λυκαβητού. Το ζευγάρι αυτό των σκι εκτίθεται στο καταφύγιο του ορειβατικού στην Πάρνηθα. 

Στο ίδιο αυτό βουνό έγιναν στις 31 Ιανουαρίου 1932, οι πρώτοι αγώνες χιονοδρομίας στη χώρα μας. Οι αγώνες αυτοι ήταν το αποκορύφωμα της δουλειάς που είχε γίνει την προηγούμενη χιονοδρομική περίοδο (1930 / 31), με εντατική χρήση των σκι, με παραγγελίες ζευγαριών από το εξωτερικό αλλά και κατασκευλης τους από μικρές εγχώριες βιοτεχνίες. Έτσι το 1931 υπήρχαν στην Ελλάδα 50 περίπου ζεύγη σκι, για να γίνουν την επόμενη χρονιά 200 και να ξεπεράσουν τα 2000, λίγο πριν το 1940. Την ίδια χρονιά (1932) και με τη συμμετοχή 25 ανδρών και γυναικών χιονοδρόμων γεννιέται το 1ο Εθνικό Πρωτάθλημα, που από τότε συνεχίστηκε σχεδόν ασταμάτητα, με μόνη διακοπή λόγο του πολέμου τη δεκαετία 1940-1950. Η εκκίνηση του αγώνα έγινε από την Αγ. Τριάδα προς το Παληοχώρι, με μήκος διαδρομής περίπου 1500 μέτρα. 

Οι πρώτοι πανελληνιονίκες ήταν: 

ΑΝΔΡΕΣ 
Ιωαννίδης Άρης με επίδοση 14' 50'' 
Καμπουρόπουλος Ιωάννης με επίδοση 15' 40'' 
Σάββας Αλέξανδρος με επίδοση 15' 12'' 

ΓΥΝΑΙΚΕΣ 
Ντοριέ Σιρίλ με επίδοση 25' 45'' 
Καλλιαμπέτσου Αμαλία με επίδοση 33' 30'' 

Η κατάσταση του χιονιού εκείνη τη μέρα δεν ήταν και η καλύτερη, μιας και η Αττική λιακάδα είχε αρχίσει να το λιώνει. Την απονομή των μεταλλίων έκανε ο πρόεδρος του Ορειβατικού Σπήλιος Αγαπητός. Οι χιονοδρόμοι και οι αρκετοί θεατές που παραυρέθηκαν, επέστρεψαν αργά το βράδυ στα σπίτια τους ευχαριστημένοι και ενθουσιασμένοι. Οι αγώνες κινηματογραφήθηκαν με εξοπλισμό που χορηγήθηκε από τον ΕΟΤ και η προβολή της ταινίας έγινε σε ειδική προβολή στον κινηματογράφο Σπλέντιτ.

Στην αρχή της δεκαετίας αυτής του τριάντα και αφού το σκι διαδόθηκε, εκτός από την Αθήνα, σε Πάτρα, Βόλο και Θεσσαλονίκη, ύστερα από σχετική τροποποίηση του καταστατικού του Ε.Ο.Σ., η αθλητική χιονοδρομία περιελήφθηκε στους σκοπούς τους και τότε η Ε.Ο.Σ. αναγνωρίστηκε ως η εθνική ομοσπονδία της χώρας μας. Έτσι γράφτηκε μέλος της F.I.S. (Διεθνής Ομοσπονδίας σκι) το 1936. Η συστέγαση αυτή χιονοδρομίας και ορειβασίας συνεχίστηκε μέχρι το 1936, όταν αποφασίστηκε η γέννηση της ξεχωριστής Ελληνικής Ομοσπονδίας Χιονοδρομίας, κάτω από νέες διατάξεις που της έδιναν περισσότερη αθλητική αυτονομία.

Η συνέχεια είναι αυτή που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, με την εξάπλωση του αθλήματος σε όλη τη χώρα και τη δημιουργία πολλών χιονοδρομικών κέντρων, με πλούσια τουριστική και αθλητική δραστηριότητα.

Πηγη http://www.snowclub.gr  (©opyright από το site της σχολής χιονοδρομίας της Alpine στο Χελμό.)