Η ιστορια του σκι στην Ελλαδα...

Οι κορυφές των Ελληνικών βουνών αρχικά κατακτήθηκαν από τους ορειβάτες μας γύρω στο 1928. 

Τότε ιδρύθηκε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αθηνών και ένα χρόνο αργότερα ο Ορειβατικός Πατρών, δημιουργώντας το 1930 ομοσπονδία, τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύνδεσμο, που ως την αρχή του πολέμου του 1940, είχε 40 και πλέον σωματεία - μέλη. Την εποχή εκείνη, λοιπόν, της αρχής των ορειβατικών συλλόγων, όταν άρχισαν να δημοσιεύονται στον τύπο τα κατορθώματα των μελών τους, εμφανίστηκαν και ζήτησαν να γίνουν μέλη των σωματείων κάποιοι, που ως σπουδαστές είχαν γνωρίσει το σκι, μερικοί απ' αυτούς δεκάδες χρόνια πριν! Γυρίζοντας στην πατρίδα από τις αλπικές χώρες, έφεραν μαζί τους τα περίεργα αυτά τότε σύνεργα του σκι, που όμως μέχρι τότε τα είχαν πεταμένα σε κάποια αποθήκη. 

Ιδιαίτερα τιμητική θέση στο ξεκίνημα της Ελληνικής Χιονοδρομίας και τα πρώτα αθλητικά βήματα κατέχει ο μηχανικός Νίκος Τσόρης, με ένα ζευγάρι σκι που είχε φέρει γύρω στα 1910 και αυτός από το εξωτερικό δίδαξε τη χρήση τους στους διακεκριμένους ορειβάτες της εποχής εκείνης, που ανάμεσά τους ήταν και ο Κώστας Νάτσης, αργότερα πρωταθλητής χιονοδρομίας, εκτός βέβαια από ικανός ορειβάτης. Γεγονός είναι πάντως ότι το σκι έπιασε και διαδόθηκε στην Ελλάδα, όχι από τους πολυταξιδεμένους συμπατριώτες μας, αλλά από ανθρώπους που το γνώρισαν στην πατρίδα τους, γνωρίζοντας τις συνθήκες των βουνών της χώρας μας. Ετσι το σκι ρίζωσε, όπως άλλωστε αργότερα το επιβεβαίωσαν γνώστες του σκι, όπωςο Μωρίς Ερτζόγλου, ο Πενέ Σουλπίς και ο Aυστριακός Χούμπερτ Σρίμπλ, που οι δύο τελευταίοι υπηρέτησαν στην Ελλάδα ως ομοσπονδιακοί προπονητές, στην αρχή της καριέρας τους. 

Τους πρόδρομους αυτούς, βοήθησαν στα πρώτα τους βήματα, ξένοι που την εποχή εκείνη έμεναν στην Ελλάδα, όπως ο Ούγγρος (αργότερα Έλληνας υπήκοος και Τεχνικός Σύμβουλος της Ε.Ο.Α.) Όττο Σίμιτσεκ, ο Αυστριακός Ρόμπερτ Κνάππε και ο Ελβετός Γκουσταύος Ντοριέ Και οι τρεις τους στάθηκαν πολύτιμοι συμπαραστάτες και οδηγοί σε εκείνους που ξεκινούσαν, με μόνο οδηγό τη διαίσθηση τους. 

Η πρώτη φορά όμως που το σκι xpησιμοποιήθηκε στην Ελλάδα αγωνιστικά, ήταν το χειμώνα του 1929 και ιδιαίτερα τον χειμώνα του 1930. Πριν όμως από αυτή την εμφάνιση των σκι, ένας μεγάλος λάτρης της φύσης και ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου βιβλιοπολείου της χώρας, ο Κώστας Ελευθερουδάκης, είχε χρησιμοποιήσει τα σκι του στα γύρω βουνά της Αθήνας. Οι φήμες μάλιστα λένε ότι όταν κάποτε χιόνισε πολύ στην Αθήνα, γλιστρούσε με τα σκι του από τον λόφο του Λυκαβητού. Το ζευγάρι αυτό των σκι εκτίθεται στο καταφύγιο του ορειβατικού στην Πάρνηθα. 

Στο ίδιο αυτό βουνό έγιναν στις 31 Ιανουαρίου 1932, οι πρώτοι αγώνες χιονοδρομίας στη χώρα μας. Οι αγώνες αυτοι ήταν το αποκορύφωμα της δουλειάς που είχε γίνει την προηγούμενη χιονοδρομική περίοδο (1930 / 31), με εντατική χρήση των σκι, με παραγγελίες ζευγαριών από το εξωτερικό αλλά και κατασκευλης τους από μικρές εγχώριες βιοτεχνίες. Έτσι το 1931 υπήρχαν στην Ελλάδα 50 περίπου ζεύγη σκι, για να γίνουν την επόμενη χρονιά 200 και να ξεπεράσουν τα 2000, λίγο πριν το 1940. Την ίδια χρονιά (1932) και με τη συμμετοχή 25 ανδρών και γυναικών χιονοδρόμων γεννιέται το 1ο Εθνικό Πρωτάθλημα, που από τότε συνεχίστηκε σχεδόν ασταμάτητα, με μόνη διακοπή λόγο του πολέμου τη δεκαετία 1940-1950. Η εκκίνηση του αγώνα έγινε από την Αγ. Τριάδα προς το Παληοχώρι, με μήκος διαδρομής περίπου 1500 μέτρα. 

Οι πρώτοι πανελληνιονίκες ήταν: 

ΑΝΔΡΕΣ 
Ιωαννίδης Άρης με επίδοση 14' 50'' 
Καμπουρόπουλος Ιωάννης με επίδοση 15' 40'' 
Σάββας Αλέξανδρος με επίδοση 15' 12'' 

ΓΥΝΑΙΚΕΣ 
Ντοριέ Σιρίλ με επίδοση 25' 45'' 
Καλλιαμπέτσου Αμαλία με επίδοση 33' 30'' 

Η κατάσταση του χιονιού εκείνη τη μέρα δεν ήταν και η καλύτερη, μιας και η Αττική λιακάδα είχε αρχίσει να το λιώνει. Την απονομή των μεταλλίων έκανε ο πρόεδρος του Ορειβατικού Σπήλιος Αγαπητός. Οι χιονοδρόμοι και οι αρκετοί θεατές που παραυρέθηκαν, επέστρεψαν αργά το βράδυ στα σπίτια τους ευχαριστημένοι και ενθουσιασμένοι. Οι αγώνες κινηματογραφήθηκαν με εξοπλισμό που χορηγήθηκε από τον ΕΟΤ και η προβολή της ταινίας έγινε σε ειδική προβολή στον κινηματογράφο Σπλέντιτ.

Στην αρχή της δεκαετίας αυτής του τριάντα και αφού το σκι διαδόθηκε, εκτός από την Αθήνα, σε Πάτρα, Βόλο και Θεσσαλονίκη, ύστερα από σχετική τροποποίηση του καταστατικού του Ε.Ο.Σ., η αθλητική χιονοδρομία περιελήφθηκε στους σκοπούς τους και τότε η Ε.Ο.Σ. αναγνωρίστηκε ως η εθνική ομοσπονδία της χώρας μας. Έτσι γράφτηκε μέλος της F.I.S. (Διεθνής Ομοσπονδίας σκι) το 1936. Η συστέγαση αυτή χιονοδρομίας και ορειβασίας συνεχίστηκε μέχρι το 1936, όταν αποφασίστηκε η γέννηση της ξεχωριστής Ελληνικής Ομοσπονδίας Χιονοδρομίας, κάτω από νέες διατάξεις που της έδιναν περισσότερη αθλητική αυτονομία.

Η συνέχεια είναι αυτή που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, με την εξάπλωση του αθλήματος σε όλη τη χώρα και τη δημιουργία πολλών χιονοδρομικών κέντρων, με πλούσια τουριστική και αθλητική δραστηριότητα.

Πηγη http://www.snowclub.gr  (©opyright από το site της σχολής χιονοδρομίας της Alpine στο Χελμό.)